زمانی که به جدول بالا نگاه می کنید از اینکه چگونه چشم های می محیط اطراف را می بینند متعجب خواهید شد. ما تنها قسمتی از وجود کلی جهان را می بینیم که بسیار مسئله خوبی است. تصور کنید که ما تمام طول موج ها را می دیدیم، در این صورت دیدن اطرافمان مانند نگاه کردن به یک تلویزیون قدیمی بود.
بنابراین بهتر است قبل از اینکه عکاسی مادون قرمز را شروع کنید درکی در مورد این مسئله داشته باشید. در عکاسی مادون قرمز، شما تصویری از قسمت های غیر قابل دیدن اجسام با دستکاری کردن ابزارتان بگیرید. همچنین شما می توانید از یک دوربین استاندارد یا دیجیتال استفاده کنید اما برای دست یافتن به یک تصویر عالی به تغییرات و پردازش احتیاج خواهد داشت.

در گذشته این نوع عکاسی با استفاده از فیلمهای خاص مادون قرمز سیاه و سفید مانند Kodak HIE (+) و یا انواع رنگی مانند KODAK EKTACHROME Professional Infrared EIR Film (+) انجام می پذیرفت. البته برای این منظور استفاده از فیلتزهای خاصی که مانع عبور سایر قسمتهای طیف نور می‌شوند نیز الزامی بود. همچنین پروسس خاص و گاها مشکلی نیز در پی داشت تا بتوان به عکسهای دلخواه دست یافت.

اما در دنیای دوربینهای دیچیتال نیز این داستان ادامه یافت. سنسور دوربینهای دیجیتال قادر به دریافت نور مادون قرمز است. اما برای پیشگیری از اختلالات تصویری ناشی از آلودگی نور مادون قرمز، با فیلتر خاصی در جلوی سنسور، باعث جلوگیری از رسیدن قسمتی از نور مادون قرمز به سنسور می‌شوند. توجه کنید که گفتیم قسمتی از نور. بنابراین برای عکاسی مادون قرمز در دوربین دیجیتال میتوان با استفاده از فیلترهای مادون قرمز که فقط به نور مادون قرمز اجازه عبور می‌دهند، و البته نوردهی طولانی، عکسهای مادون قرمز گرفت. و البته پروسس بعدی نیز نسبت به عکاسی فیلمی بسیار انعطاف پذیرتر و ساده‌تر است.

میزان عبور نور مادون قرمز در دوربینهای مختلف متفاوت است. دوربینهای کامپکت قدیمی‌تر به قسمت بیشتری از نور مادون قرمز اجازه عبور می‌دادند و عکاسی مادون قرمز با این دوربینها راحت‌تر است. می‌توان با آزمونهای خاصی وضعیت دوربینهای مختلف را از این لحاظ سنجید.

اما برای حل مشکل اکسپوژر طولانی در این روش، راهی وجود ندارد مگر اینکه آن فیلتر جلوی سنسور برداشته شود. در این صورت می‌توان به راحتی با نوردهی‌ معمولی (و توجه به چند نکته خاص) به عکاسی مادون قرمز پرداخت. البته بازهم نیاز به فیلتری وجود دارد که تنها به نورمادون قرمز اجازه عبور بدهد و از عبور سایر قسمتهای طیف مرئی جلوگیری کند. برای این منظور دوربین باید باز شود و فیلتر جلوی سنسور برداشته شود. در برخی شرایط برای راحتی کار، آن فیلتر مادون قرمز را نیز همانجا در داخل دوربین جلوی سنسور نصب می‌کنند تا دیگر دوربین کاملا به یک دوربین عکاسی مادون قرمز تبدیل شود.

نمونه هایی از این هنر زیبا را در زیر آماده کرده ایم: